akıyor zaman ... acımasız zaman ...

Sordum, yarına dünümü 
"Bu kadar mı şart beklemek ölümü?" 
"Pişman değilsen" dedi, "yatacak yerin cok, yaşa bugünü" 


Sanirim en cok düsündügüm konulardan biri bu ... zaman .hayat. yasananlar. insanlar. dostluklar. ve ve ve 
Ne zaman büyüdüm ben ? büyüdüm mü ki a ca ba ??! Annem cocuklugundan anlatirken uzakti bu tarz konusmalar bana ... simdi ise benimde artik anlatacabilecegim bir cocuklugum var... 10 sene önce diye bir cümle kurabiliyorum ... oysa ben hic büyümek istememistim ... 


Hani kizlar vardir yaslari büyük söylerler ... yada büyük görünmek icin tuhaf hareketlerde bulunup kendilerini kiliktak kiliga sokarlar. Iste ben bunlarin tam tersiydim. Cok iyi hatirliyorum 16 yasima girdigimde ki hüznümü. Güleceksiniz ama biliyordum zamanin ondan sonra cok cabuk gececegini ve aynen öyle oldu. Ne zaman gecti o 10 sene ? 


Yapmak istedigim ve basarmak istedigim o kadar cok sey varken yasimini ilerlemesi beni korkutuyor. 
Bazen filmlerde veya kitaplarda okuruz ya ... eger yapmak istediklerin varsa sakin zaman kaybetme diye ... iste ben cok zaman kaybettim bununda farkindayim. 


Dedigim gibi ic dünyamda büyük yaralara sebep veren bu konu son günlerde Grup84 ile yeniden kanadi ve hala kaniyor ... her dinledigimde beni alip götürüyor ve bir korku sariyor icimi. 


Korkuyorum hemde cok sevdiklerimi kaybetmekten. Yapmak istediklerimi yapamamaktan. Ve yasamak istediklerimi yasayamamaktan. 


http://www.youtube.com/


Yarin cekim icin bir dügüne katilacagim. Ve eminim aksam yine burda sizlerle bulustugumda yine zamanin ne kadar cabuk gectigine birlikte taniklik yapacagiz. 


hayirli ve düsünceli geceler dilerim Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ